از نقایص این جانب حساسیت بیش از اندازه به روز تولد و حواشی آن است.
به قدری که از چند هفته قبل از موعد چشم و گوشم را تیز می کنم تا که چه می آورد و چه طور تبریک خواهد گفت.
این به معنی فضولی یا در رودربایستی قرار دادن افراد نیست، منظور اینکه از گفته ها و شنیده ها حدس هایی برای خودم می زنم.
خصوصا زمانی که پرسش های بعضی به ظاهر بی ربط اند ولی دقیقا حول موضوع کادوی تولد می چرخند.
ناگفته نماند که بعضی به قدری ناشی اند که از چمد کلمه ی اول همه ی هدفشان را لو می دهند.
مثلا وقتی ازت ناگهان سوال می شود که علی ... تو دوست داشتی چی داشتی؟ اون هم چند روز قبل تولد!! قطع و یقین هیچ حساب دیگری جز تولد نبوده است.
از نوع کادو و ماهیت و قیمت و ... بگذریم، نفس کادو گرفتن خیلی لذت بخش است. چه عرقگیر آبی باشد و چه پایه ی دوربین تک شاخه! چه جوراب ماماندوز سرمه ای باشد و چه لنز 24 - 200
نفس کار مهم است که انجام می شود.